Nie wracaj do domu, Michelle

W moim odczuciu średnia książka, ciężko było mi w niej wyłapać ciekawe momenty.

W moim odczuciu średnia książka, ciężko było mi w niej wyłapać ciekawe momenty.

Lucas, cyniczny i arogancki buc, który uważa się za geniusza, ma doskonały plan, jak dobrać się do rodzinnej fortuny swojej żony. Co może pójść nie tak? Otóż, dużo! To tak naprawdę kryminalna komedia pomyłek. Bawiłam się świetnie. I za tę zabawę 10/10.

Lucas, cyniczny i arogancki buc, który uważa się za geniusza, ma doskonały plan, jak dobrać się do rodzinnej fortuny swojej żony. Co może pójść nie tak? Otóż, dużo! To tak naprawdę kryminalna komedia pomyłek. Bawiłam się świetnie. I za tę zabawę 10/10.

#70/52 #niewracajdodomumichelle #hannahmarymckinnon
Nieco mnie zmęczyła ta książka, tym bardziej, że od pierwszej strony praktycznie domyślałam się zakończenia. Coś tam jednak było nieco inaczej niż wymyśliłam sobie, ale niewiele. Nie wiem być może przez to ta książka nie była dla mnie tak ciekawa niż gdybym nie spodziewała się zakończenia. Aczkolwiek 3/4 książki to przemyślenia męża Michelle, więc może gdyby książka była napisała nieco inaczej to była by ciekawsza.

#70/52 #niewracajdodomumichelle #hannahmarymckinnon
Nieco mnie zmęczyła ta książka, tym bardziej, że od pierwszej strony praktycznie domyślałam się zakończenia. Coś tam jednak było nieco inaczej niż wymyśliłam sobie, ale niewiele. Nie wiem być może przez to ta książka nie była dla mnie tak ciekawa niż gdybym nie spodziewała się zakończenia. Aczkolwiek 3/4 książki to...

Wtórna, irytująca i mało wciągająca.

Wtórna, irytująca i mało wciągająca.

"Nie wracaj do domu, Michelle" to przez 80% nudna historia faceta, który szczyci się tym, że zlecił zamordowanie swojej żony i nikt go o to nie podejrzewa. Zakończenie jest mocne i zaskakujące.

"Nie wracaj do domu, Michelle" to przez 80% nudna historia faceta, który szczyci się tym, że zlecił zamordowanie swojej żony i nikt go o to nie podejrzewa. Zakończenie jest mocne i zaskakujące.

„Atmosfera była naprawdę niesamowita. Wędrowałem po lesie, na niebie świecił sierp księżyca, do głowy miałem przypiętą latarkę. Zamierzałem odkopać zwłoki żony i szukać wskazówek na temat tożsamości jej mordercy. Każdy czułby się dziwnie w takich okolicznościach.”

Współmałżonka można zamordować na wiele różnych sposobów. W afekcie, uderzając go z całej siły rozgrzaną patelnią, kiedy po raz kolejny usłyszysz, że zupa była za słona. Z rozmysłem, dusząc go w nocy poduszką, bo słuchanie kanonady chrapania o iście czołgowej liczbie decybeli po raz trzysetny z rzędu w końcu sprowadziło Cię do kresu wytrzymałości. Nieco bardziej przebiegle, podtruwając codziennie jego ulubione przekąski, przez które kupiona przez Ciebie za bajońską sumę kanapa z białej przeistoczyła się w żółtą. Albo trochę bardziej wyrafinowanie – doprowadzając do zawału, niby to przypadkiem wrzucając do pralki swoją dziko różową sukienkę z jego ulubionymi białymi koszulami. Jest jeszcze inna opcja, znajdująca się bardzo wysoko na szali psychopatii i pomysłowości: można pieczołowicie wybrać współmałżonka, już wówczas planując, że się go pozbędziesz. Złowić podstępnie najgrubszą rybę w stawie, po której niewinnie wyglądającej śmierci, na zawsze odmienisz swoje życie, zgarniając sumkę, o jakiej nawet nigdy nie marzyłeś…

„Mówi się, że najniebezpieczniejszy jest człowiek, który nie ma nic do stracenia. To nieprawda. Najniebezpieczniejszy jest człowiek, który postawił wszystko na jedną kartę i jest bliski realizacji swoich marzeń. Nie cofnie się przed niczym, by się ziściły. Człowiek taki jak ja.”

Niedługo obchodzilibyście trzecią rocznicę ślubu, ale niestety po Michelle, Twojej szanownej małżonce, prawie miesiąc temu ślad wszelki zaginął. Mieszkasz sam w ogromnym, wartym wiele milionów domu, za towarzystwo mając jedynie psa przybłędę, który cudem uniknął uśpienia. Michelle nigdy nie lubiła zwierząt. Codziennie chodzisz do nielubianej pracy, w której jednak jesteś diabelnie skuteczny: wszakże z Twoją inteligencją nie ma w tym nic dziwnego. Wieczory spędzasz u boku łóżka śmiertelnie chorej teściowej – jedynej osoby, którą kiedykolwiek polubiłeś. Podkrążone oczy, zadawanie prowadzącej śledztwo w sprawie zniknięcia Twojej żony Anjali zatroskanych pytań, apele do porywaczy w telewizji, rozklejanie plakatów i opiekowanie się rodziną Michelle to jednak tylko… pieczołowicie wykreowane przez Ciebie oszustwo. Nieistniejąca postać targanego rozpaczą po zaginięciu żony męża. Rola Twojego życia, wypadająca tak przekonująco, że nawet dociekliwa Pani inspektor w nią wierzy. W rzeczywistości wiesz bowiem doskonale, co stało się z Michelle. Wszakże to Ty za pośrednictwem DarkNetu wynająłeś piekielnie skutecznego zabójcę, który się jej pozbył. Teraz pozostaje Ci już tylko dalej odgrywać stworzoną szopkę, poczekać, aż kobieta zostanie uznana za zmarłą i pławić się w bajońsko wielkiej fortunie…

„Szczerze mówiąc, jeśli ktoś spędza długie miesiące uwięziony w domu z osobą, której nie kocha, lecz udaje, że kocha, zaczyna wyobrażać sobie najdziwniejsze rzeczy, a nawet słyszeć marsze żałobne grane na jej pogrzebie.”

Już w chwili poznania bogatej Michelle wiedziałeś, że to ona będzie Twoją dziką, złotą kartą do lepszego świata. W końcu zapewnisz godziwą opiekę cierpiącemu po udarze ojcu. Rzucisz nużącą Cię pracę. Z Twoim intelektem i przedsiębiorczością, objawiającą się od najmłodszych lat, doskonale wiedziałeś, co zrobić. Myliłeś tropy na dziesiątki sposób. Nigdzie nie zostawiałeś żadnych śladów. Przez te prawie trzy lata udawałeś kochającego męża, którego mogłaby pozazdrościć Michelle każda kobieta. Tworzyłeś bezpieczne fortele, alibi i wymówki. Kiedy Twoja żona została porwana, nawet nie było Cię w kraju. Wzorowo staranny, diabelsko inteligentny morderca, niepopełniający żadnego błędu… może zostać pokonany tylko przez innego psychopatę. Takiego, który przewidział Twój plan w najdrobniejszych elementach. Kto jednak mógłby to być? Nie dopuszczasz myśli, że istnieje ktoś sprytniejszy od Ciebie. Kto jednak zostawia Ci zdjęcia żony i tajemnicze wiadomości w mieszkaniu? Przestawia godziny spotkań, anuluje transakcje płatnicze, zostawia kolczyki żony na stoliku? Przecież ta już od dawna wącha kwiatki od spodu, z każdym z nich przybliżając Cię do stania się bogatym… W przygotowywanym przez tyle lat planie nic przecież nie mogło pójść nie tak. Nie Tobie. Ktoś jednak wydaje się bardzo chcieć odkryć, że Twoje zmęczone niewyspaniem oczy są tak naprawdę skutkiem celowego budzenia się skoro świt, by wyglądać na znękanego małżonka. Ktoś wie, co zrobiłeś. I nie zawaha się wykorzystać tego przeciwko Tobie…

„Wszystko sprowadza się do szczegółów. Ukrywania się na widoku, łączenia kłamstw z prawdą, by ludzie ich nie widzieli. Wielu przestępców zostaje schwytanych, ponieważ nie przygotowują dobrych planów, nie są wystarczająco staranni.”

Jeżeli kiedykolwiek przeszło Ci przez myśl, że chcesz zamordować swoją drugą połowę (lub kogokolwiek w ogóle),powinieneś sięgnąć po „Nie wracaj do domu, Michelle”. Ta książka nie tylko podpowie Ci, jak zaplanować całą akcję i co dokładnie zrobić, ale i… Czego nie robić. W swoim pokręconym umyśle nie przesadzę wcale, jeśli napiszę, że ten thriller to świetny poradnik dla każdego mordercy-planisty. 😉 Gwoli wstępu – pół żartem, pół serio. Kiedy zobaczyłam zapowiedź tej powieści, byłam przekonana, że będzie to jedna z najlepszych przeczytanych przeze mnie w tym roku pozycji – i nie pomyliłam się ani na jotę. Nie jest to thriller jakich wiele- a wszystko dzięki genialnemu przedstawieniu całej fabuły z perspektywy bohatera psychopaty o piekielnej inteligencji… w dodatku z czarnym poczuciem humoru. To ostatnie powodowało nie tylko to, że przez książkę właściwie przepłynęłam, ale i… kilkanaście niekontrolowanych wybuchów śmiechu do łez, przez które Mąż zaczął się na mnie dziwnie patrzeć (w sumie… sam chciał wiedzieć, z czego się śmieje, nie trzeba było pytać!). Dawno aż tak dobrze nie bawiłam się podczas lektury thrillera. Pieczołowicie przygotowaną w nim zbrodnię już od pierwszych stron zaczęłam przy tym nader podziwiać. Oceniłabym tę książkę maksymalną ilością punktów, gdyby nie pewna scena na samym końcu, której wydźwięk zdecydowanie mi się nie podobał (wilczyce, strzykawki, siostrzeństwo… nope!). Z (szatańskim) uśmiechem na ustach przeczytałabym też inne zakończenie, choć i to… mnie rozbawiło. Za niesamowitą dawkę psychopatycznego i diabelnie inteligentnego humoru przyznam jednak bardzo mocne 9/10. Jeśli lubisz świetnie się bawić podczas lektury (i/lub planować zbrodnie),zdecydowanie polecam!

„Wszyscy mamy własne demony. Motywy skłaniające nas do określonych zachowań. Każdy skrywa tajemnice. Każdy zrobił co najmniej kilka rzeczy, z których nie jest dumny. (…) Różne odcienie szarości, zależnie od sytuacji, charakteru i predyspozycji.”
instagram.com/thrillerly

„Atmosfera była naprawdę niesamowita. Wędrowałem po lesie, na niebie świecił sierp księżyca, do głowy miałem przypiętą latarkę. Zamierzałem odkopać zwłoki żony i szukać wskazówek na temat tożsamości jej mordercy. Każdy czułby się dziwnie w takich okolicznościach.”

Współmałżonka można zamordować na wiele różnych sposobów. W afekcie, uderzając go z całej siły rozgrzaną...

„Nie wracaj do domu, Michelle” to piąty thriller psychologiczny w dorobku Hannah Mary McKinnon, jednak u nas to nim na rynku debiutuje.

Historia powieści toczy się w Stanach, rozpoczyna w pewną niedzielę. Lucas Forester właśnie siedzi przy umierającej teściowej, której choroba rozwinęła się w przeciągu dni, przykuwając ją do łóżka. Niestety nie jest to czas, który może spędzić w otoczeniu bliskich – jej syn ponownie wpadł w nałóg, córka, żona Lucasa, przed miesiącem zaginęła… Obydwoje zatem są podwójnie zrozpaczeni… ale czy na pewno obydwoje? Lucas przed czytelnikiem się nie kryje, on to robi wszystko na pokaz, a jego celem jest dostatnie życie dzięki pieniądzom tej rodziny… Michelle zatem nie zniknęła bez powodu, on wie, że jego żona już nigdy nie wróci. Ale czy przypadkiem nie wie tego ktoś jeszcze?

Lucas jest głównym bohaterem i równocześnie narratorem powieści, to jego oczami poznajemy świat, widzimy to, co chce nam pokazać. A pokazuje faktycznie dużo, nie kryje się przed nami, mówi kim jest i dlaczego – to inteligentny oszust, który dzieciństwo spędził w biedzie, a teraz sobie to odbija. Im bliżej go poznajemy, tym więcej dowodów dostajemy na to, że jest to człowiek pozbawiony moralności, ale na pewno nie uczuć – w końcu zaczyna się bać, nie wie kto mu miesza w planie, nie wie czym to może grozić… Intryga zbudowana jest fajnie, nie jest specjalnie wymagająca, ale też zdarza się jej zaskoczyć. Poza niewielkimi uwagami książka spełniła moje oczekiwania – liczyłam na lekki nastawiony na rozrywkę thrillerek i właśnie to dostałam. Polecam jeśli i Wy przy takich lubicie się relaksować! Oceniam 7/10, więcej napisałam tu: https://www.kryminalnatalerzu.pl/2023/11/nie-wracaj-do-domu-michelle-hannah-mary.html

„Nie wracaj do domu, Michelle” to piąty thriller psychologiczny w dorobku Hannah Mary McKinnon, jednak u nas to nim na rynku debiutuje.

Historia powieści toczy się w Stanach, rozpoczyna w pewną niedzielę. Lucas Forester właśnie siedzi przy umierającej teściowej, której choroba rozwinęła się w przeciągu dni, przykuwając ją do łóżka. Niestety nie jest to czas, który może...

“Nie wracaj do domu Michelle” jest to pierwszy tytuł przetłumaczony na język polski autorki Hannah Mary McKinnon. Pisarka urodziła się w Manchesterze w Wielkiej Brytanii, w swoim dorobku posiada wiele książek, które są bardzo dobrze recenzowane.

Recenzowana przeze mnie książka otrzymała tytuł książki roku Toronto Star oraz Globe&Mail. Nie ukrywam, że skusiłem się na tę powieść po kilku dobrych opiniach w Internecie. No cóż, nie zawiodłem się. Ale od początku...

Głównym bohaterem jest Lucas Forester, szczęśliwy mąż błyskotliwej, mądrej, pięknej kobiety o imieniu Michelle. Wszystko zaczyna się o tragicznej sytuacji- porwania kobiety. Czyżby ktoś pokusił się na piekielnie ogromy okup za życie milionerki? Cóż mężczyzna jest załamany, wraca z Anglii do Stanów Zjednoczonych, zostaje wykluczony z kręgu podejrzanych. Jednak mija czas a kobieta nie zostaje odnaleziona. Sytuacja rodzinna dalej się komplikuje, szwagier- Travis znów popada w nałogi: alkoholizm, narkotyki, teściowa- Nora, nieuleczalnie chora kobieta, ojciec od lat leżący w hospicjum po udarze. Niby oddzielne historie, ale jak ze sobą połączone. Łączy je jeden najważniejszy czynnik- pieniądze.

Po pewnym czasie Lucas zaczyna otrzymywać anonimowe listy, w jego domu zaczynają się dziać różne dziwne rzeczy. Czy aby na pewno nie maczał palców w porwaniu? Podkreślić należy, że czeka go niezły spadek, jak żona zostanie uznana za zmarłą. A niech na to ryś skoczy (kto czytał ten wie, co ten wielki kot ma na sumieniu).

Nie chcą zdradzać zbyt wiele fabuły, podkreślę fakt, że historia jest bardzo zaskakująca, nieprzewidywalna. Niby czytelnik zna sprawcę od początku, bohater przyznaje się do popełnionej zbrodni, a jednak cały zbieg okoliczności i zakończenie jest nieprzewidywalny.

Książka napisana jest fantastycznie, pełna jest emocji, czytelnik czuje wszystko co otacza bohaterów. Jedna z bardziej wciągających książek, jakie czytałem. Fabuła na wielki plus, zawiła, ciekawa i nie przekombinowana. Ponadto autorka podkreśla w swoim thrillerze silę kobiet, przebiegłość, zawisłość. Lepiej nie podpadać wpływowym kobietom, w sumie to wszystkim kobietom.

“Nie wracaj do domu Michelle” jest to pierwszy tytuł przetłumaczony na język polski autorki Hannah Mary McKinnon. Pisarka urodziła się w Manchesterze w Wielkiej Brytanii, w swoim dorobku posiada wiele książek, które są bardzo dobrze recenzowane.

Recenzowana przeze mnie książka otrzymała tytuł książki roku Toronto Star oraz Globe&Mail. Nie ukrywam, że skusiłem się na tę...

„Nie wracaj do domu Michelle” to historia bardzo mocno zakotwiczona w psychologicznym aspekcie dzieciństwa. Taka gdzie, traumy z lat młodości kładą się cieniem na późniejszym funkcjonowaniu jednostki i, gdzie wykreowane w umyśle już dorosłego człowieka plany z pozoru doskonałe okazują się wadliwe…

Hannah McKinnon stworzyła historię będącą połączeniem thrillera z powieścią psychologiczną, która nie tylko emanuje napięciem, ale przede wszystkim pochłania i angażuje czytelnika. Autorka utkała historię złożoną z dylematów moralnych, naznaczoną dramatem i odsłaniającą pewne życiowe prawdy. Taką, gdzie główny bohater potrafił stworzyć iluzję codzienności, a jednocześnie doskonale skrywać się pod przybraną życiową maską…

„Nie wracaj do domu Michelle” opowiada historię z pozoru wzorowego małżeństwa, w którym nagle dochodzi do porwania. Głównym podejrzanym zostaje mąż, który odwracając uwagę od swojej osoby angażuje się w poszukiwania żony Michelle. Czy aktorska gra Lukasa zostanie przejrzana? Kto wie o nim znacznie więcej niż mu się wydaje?

Niepokojąca i lekko szokująca historia, której finału podczas lektury czytelnik można się domyślać. Jednak cała kreacja głównego bohatera przenika niepokojem i niejednocześnie sprawia, że finalnie trudno skategoryzować jednoznacznie jego postawę. Trudno ująć go w typowych ramach, w jednoznacznych kolorach, choć jego postać okryta jest ciemnymi barwami mrocznych wad.

„Nie wracaj do domu Michelle” to historia bardzo mocno zakotwiczona w psychologicznym aspekcie dzieciństwa. Taka gdzie, traumy z lat młodości kładą się cieniem na późniejszym funkcjonowaniu jednostki i, gdzie wykreowane w umyśle już dorosłego człowieka plany z pozoru doskonałe okazują się wadliwe…

Hannah McKinnon stworzyła historię będącą połączeniem thrillera z powieścią...

Nudna, przewidywalna i napisana drętwym językiem

Nudna, przewidywalna i napisana drętwym językiem